معاونت غذا و دارو

DPIC :
تاریخچه و پایه های قانونی تشکیل اداره:
در قرن حاضر که قرن اطلاعات می باشد و در جوامعی که روز به روز با گسترش و تغییرات چشم گیر اطلاعات دارویی و سموم روبرو می باشد، دسترسی مستقیم به منابع علمی جهانی برای بالا بردن توانمندی پاسخ گویی کاربران دارویی در بخش های بهداشت و درمان ضروری است ، بدین منظور از سال های نخست دهه 60 میلادی ، مراکز اطلاعات دارویی (DPIC) در دانشگاههای بزرگ پزشکی ایالت متحده آمریکا تاسیس شد . هدف این مراکز ، ارایه اطلاعات دارویی برای گروه های پزشکی ، دندان پزشکی و پرستاری و همچنین ارایه آموزه های دارویی لازم به دانشجویانی بود که در تیم های تخصصی مراقبت های بهداشتی درمانی فعالیت می نمودند .
گردانندگان اصلی این مرکز ، داروسازان بوده اند که با توجه به پیشینه آموزشی، مناسب ترین گروه تخصصی برای انتخاب و ارایه اطلاعات در مورد داروها به دیگر گروه ها بوده اند. راه اندازی مراکز اطلاعات دارویی و تداوم فعالیت آنها در هر کشوری یکی از شاخص های توسعه بر اساس معیار های سازمان بهداشت جهانی به شمار می رود .
امروزه با گسترش و تولید داروها و سموم جدید، نیاز به آگاهی و دسترسی به اطلاعات مربوط به این عناوین به منظور ارتقاء توانمندیهای گروه پزشکی در همه ابعاد ضروری به نظر می رسد. علاوه بر این، هدف از راه اندازی این مراکز کمک به مردم، بیماران، مسمومین و خانواده های ایشان برای جلوگیری از مراجعه بی مورد به مراکز درمانی و پاسخگویی به سوالات دارویی می باشد.
تعریف :
مرکز اطلاع رسانی دارو و سموم Drug And Poison Information Center (DPIC) معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی گیلان با حضور کارشناسان داروساز، با شماره تلفن های 190 آماده اطلاع‌رسانی و پاسخگویی به سوالات عموم مردم و همکاران گروه پزشکی اعم از متخصصین، داروسازان و پزشکان، در زمینه های مختلف اطلاعات دارویی و موارد مسمومیت می باشد.
خدمات این مرکز شامل موارد زیر می­باشد:
1. مقدار و نحوه مصرف وعوارض ناخواسته ناشی از مصرف دارو
2. موارد منع مصرف و موارد احتیاط مصرف داروها
3. ایمنی مصرف دارو در دوران بارداری و شیردهی
4. نحوه اختلاط داروها و محلولهای تزریقی با هم و سازگاری آنها
5. نحوه نگهداری داروها و شرایط پایداری آنها
6. تداخلات داروها و مواد غذایی در مصرف همزمان آنها
7. همچنین ارائه اطلاعات لازم به همراهان فرد مسموم و یا گروه پزشکی در خصوص نحوه برخورد با یک بیمار مسموم، انجام اقدامات اولیه پیش از رسیدن به مراکز درمانی و معرفی پادزهر لازم به گروه درمانی در صورت لزوم
8. یافتن داروهایی که به طور مقطعی در داروخانه ها دچار کمبود شده اند.